افزایش نرخ ارز، به‌ویژه دلار، در سال‌های اخیر صرفاً یک شاخص اقتصادی نبوده، بلکه به یکی از متغیرهای تعیین‌کننده در کیفیت و پایداری خدمات درمانی تبدیل شده است. تجهیزات بیمارستانی به‌عنوان یکی از سرمایه‌برترین و حساس‌ترین بخش‌های نظام سلامت، بیش از بسیاری از صنایع دیگر در معرض آثار مستقیم و غیرمستقیم نوسانات ارزی قرار دارند.

برخلاف کالاهای مصرفی، افزایش قیمت تجهیزات بیمارستانی نه‌تنها به کاهش تقاضا منجر نمی‌شود، بلکه معمولاً باعث فرسایش کیفیت خدمات درمانی، تعویق نوسازی تجهیزات و افزایش ریسک ایمنی بیمار می‌گردد.

وابستگی ارزی تجهیزات بیمارستانی؛ چرا «تولید داخل» هم مصون نیست؟

یکی از برداشت‌های نادرست رایج این است که تجهیزات بیمارستانی تولید داخل، وابستگی معناداری به نرخ ارز ندارند. این نگاه، زنجیره واقعی تولید را نادیده می‌گیرد.

در عمل، حتی تخت‌های بستری، ICU، برانکاردها و تجهیزات اتاق عمل که در داخل کشور مونتاژ یا تولید می‌شوند، به‌شدت به مواد اولیه، قطعات و فناوری وارداتی وابسته‌اند. موتورهای الکتریکی، اکچویتورها، بردهای کنترلی، چرخ‌های تخصصی پزشکی، آلیاژهای خاص فولادی و آلومینیومی، باتری‌ها و حتی برخی مواد پلیمری، همگی یا مستقیماً وارداتی‌اند یا قیمت‌گذاری آن‌ها بر اساس نرخ ارز انجام می‌شود.

برآوردهای صنعتی نشان می‌دهد که:

  • حداقل ۳۰٪ و در بسیاری از محصولات تا ۶۰٪ بهای تمام‌شده تجهیزات بیمارستانی به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم تابع نرخ ارز است.

  • این وابستگی حتی در محصولاتی که بیش از ۷۰٪ فرآیند تولید آن‌ها در داخل انجام می‌شود نیز مشاهده می‌شود.

به همین دلیل، افزایش نرخ دلار بلافاصله یا با یک وقفه کوتاه، خود را در هزینه تولید نشان می‌دهد.

افزایش نرخ دلار و تخت

اثر مستقیم افزایش دلار بر قیمت تجهیزات بیمارستانی؛ از هزینه تا قیمت نهایی

با افزایش نرخ دلار، نخستین اثر در هزینه تأمین قطعات و مواد اولیه ظاهر می‌شود. تولیدکننده‌ای که پیش‌تر یک موتور یا برد کنترلی را با نرخ مشخصی تهیه می‌کرد، ناگهان با افزایش چند ده درصدی هزینه مواجه می‌شود؛ افزایشی که معمولاً با تأخیر زمانی وارد قیمت نهایی محصول می‌گردد.

این موضوع باعث می‌شود:

  • قیمت تجهیزات بیمارستانی به‌صورت پلکانی افزایش یابد.

  • فروشندگان ناچار به اعلام قیمت‌های کوتاه‌مدت یا مشروط شوند.

  • بیمارستان‌ها با عدم قطعیت در بودجه‌ریزی مواجه شوند.

در نتیجه، بسیاری از مراکز درمانی به‌جای خرید تجهیزات جدید، به تمدید استفاده از تجهیزات فرسوده یا تعمیرهای مکرر روی می‌آورند؛ رویکردی که در کوتاه‌مدت هزینه را کاهش می‌دهد اما در بلندمدت، هزینه‌های پنهان و ریسک‌های جدی ایجاد می‌کند.

فشار پنهان اما جدی: بنگاه‌های کوچک صنعتی و افزایش دستمزدهای برون‌سپاری

یکی از نقاط کمتر دیده‌شده در تحلیل افزایش قیمت تجهیزات بیمارستانی، نقش بنگاه‌های کوچک صنعتی و کارگاه‌های برون‌سپاری است؛ واحدهایی که بخش قابل توجهی از عملیات تولید را انجام می‌دهند، از جمله:

  • برش و خم‌کاری فلز

  • جوشکاری‌های تخصصی

  • ماشین‌کاری CNC

  • آبکاری، رنگ‌کاری و پوشش‌دهی صنعتی

  • مونتاژهای نیمه‌صنعتی

این بنگاه‌ها برخلاف نیروی کار رسمی که افزایش دستمزدشان معمولاً تابع مصوبات سالانه و درصدهای مشخص است، دستمزد خدمات خود را بر اساس شرایط بازار و هزینه فرصت تعیین می‌کنند.

در دوره‌های افزایش نرخ دلار، تجربه نشان می‌دهد که:

  • بسیاری از این کارگاه‌ها افزایش قیمت خدماتی بیش از نرخ رشد دلار اعمال می‌کنند.

  • افزایش ۵۰٪ یا حتی ۷۰٪ دستمزد خدمات در بازه‌هایی که دلار مثلاً ۳۰٪ رشد کرده، پدیده‌ای رایج است.

دلیل این رفتار، نبود نظارت قیمتی، محدودیت ظرفیت تولید و افزایش تقاضا برای برون‌سپاری در شرایط رکود سرمایه‌گذاری است.

در نتیجه، حتی اگر قیمت قطعات وارداتی ثابت بماند، هزینه تبدیل (Conversion Cost) در داخل کشور به‌شدت افزایش می‌یابد و مستقیماً روی قیمت تمام‌شده تجهیزات بیمارستانی اثر می‌گذارد.

افزایش نرخ دلار و تخت

اثر زنجیره‌ای نوسان ارز بر تأمین، تحویل و خدمات پس از فروش

افزایش نرخ دلار تنها به قیمت ختم نمی‌شود؛ بلکه کل زنجیره تأمین تجهیزات پزشکی را دچار تنش می‌کند. در چنین شرایطی معمولاً شاهد این پیامدها هستیم:

  • کاهش موجودی قطعات یدکی در بازار

  • افزایش زمان تحویل تجهیزات

  • حذف برخی آپشن‌ها یا مدل‌ها از سبد فروش

  • سخت‌تر شدن ارائه خدمات پس از فروش به‌دلیل کمبود قطعه

برای بیمارستان‌ها، این شرایط به معنای کاهش قابلیت برنامه‌ریزی بلندمدت و افزایش ریسک عملیاتی است.

افزایش قیمت بنزین و اثرات آن بر هزینه‌های حمل و نقل

در کنار افزایش نرخ دلار و دستمزدها، افزایش قیمت بنزین نیز تأثیر مستقیم و قابل توجهی بر قیمت تمام شده تجهیزات بیمارستانی دارد. با افزایش قیمت بنزین، هزینه‌های حمل و نقل به شدت افزایش یافته است. این موضوع در ارتباط با واردات و حمل تجهیزات از گمرکات و همچنین حمل و نقل داخلی کالاها به مراکز درمانی و بیمارستان‌ها به وضوح قابل مشاهده است.

در حقیقت، قیمت‌های بالاتر سوخت، علاوه بر افزایش هزینه‌های حمل و نقل، تأثیرات دیگری نیز بر روند تأمین و تحویل به موقع تجهیزات بیمارستانی دارند. به عنوان مثال، در مواردی که حمل و نقل به مناطق دوردست نیاز باشد، هزینه‌های اضافی به شدت افزایش می‌یابد. این امر در نهایت به قیمت تمام شده تجهیزات بیمارستانی افزوده و موجب فشار اقتصادی بیشتر بر بیمارستان‌ها و مراکز درمانی می‌شود.

افزایش قیمت بنزین و تخت

چرا تجهیزات بیمارستانی بیش از بسیاری از کالاها آسیب‌پذیرند؟

تجهیزات بیمارستانی برخلاف بسیاری از کالاهای صنعتی یا مصرفی، در یک بازار معمولی عرضه و تقاضا فعالیت نمی‌کنند. این تجهیزات در نقطه تلاقی اقتصاد، سلامت، ایمنی و مسئولیت اجتماعی قرار دارند و همین ویژگی‌ها باعث می‌شود که در برابر شوک‌های اقتصادی، به‌ویژه نوسانات ارزی و افزایش هزینه‌ها، آسیب‌پذیری بیشتری داشته باشند.

۱. تقاضای غیرقابل تعویق و غیرقابل حذف

در اغلب صنایع، افزایش قیمت منجر به کاهش مصرف یا جایگزینی کالا می‌شود؛ اما در حوزه تجهیزات بیمارستانی، تقاضا قابل تعویق یا حذف نیست. بیمارستان نمی‌تواند به‌دلیل افزایش قیمت دلار یا بنزین، تخت بستری، دستگاه بیهوشی یا تجهیزات احیا را از برنامه خرید خود حذف کند، زیرا حذف این تجهیزات مستقیماً به کاهش سطح خدمات درمانی و افزایش ریسک برای بیماران منجر می‌شود.

این ویژگی باعث می‌شود افزایش قیمت، به‌جای کاهش تقاضا، به افزایش فشار مالی بر مراکز درمانی تبدیل شود.

۲. نبود جایگزین ارزان و قابل قبول

در بسیاری از بازارها، افزایش قیمت یک محصول با حرکت مصرف‌کننده به سمت گزینه‌های ارزان‌تر جبران می‌شود. اما در تجهیزات بیمارستانی:

  • استفاده از محصولات بی‌کیفیت یا غیراستاندارد

  • حذف برخی آپشن‌های ایمنی

  • یا خرید تجهیزات فاقد خدمات پس از فروش

معمولاً غیرقابل‌قبول و پرریسک است. کوچک‌ترین نقص در عملکرد یک تخت، برانکارد یا دستگاه پزشکی می‌تواند پیامدهای حقوقی، درمانی و حتی جانی داشته باشد. بنابراین، بیمارستان‌ها عملاً در انتخاب خود محدود هستند.

۳. ارتباط مستقیم با ایمنی و جان بیمار

برخلاف بسیاری از کالاها که کارکرد آن‌ها صرفاً رفاهی یا اقتصادی است، تجهیزات بیمارستانی به‌صورت مستقیم با ایمنی، حیات و کیفیت درمان بیمار گره خورده‌اند. هرگونه اختلال در عملکرد، کیفیت یا نگهداری این تجهیزات، می‌تواند به:

  • افزایش خطای پزشکی

  • افزایش زمان بستری

  • تشدید عوارض درمانی

  • و حتی مرگ بیمار

منجر شود. همین حساسیت باعث می‌شود که هزینه تجهیزات پزشکی حتی در شرایط بحران اقتصادی نیز غیرقابل اجتناب باشد.

افزایش نرخ دلار و تجهیزات بیمارستانی

۴. الزام به رعایت استانداردهای سخت‌گیرانه

تجهیزات بیمارستانی باید مطابق با استانداردهای بین‌المللی (مانند آیمد و IEC، ISO و CE) تولید، نگهداری و استفاده شوند. این استانداردها:

  • امکان استفاده از مواد اولیه ارزان و بی‌کیفیت را محدود می‌کنند

  • هزینه تولید و تعمیر را افزایش می‌دهند

  • و انعطاف‌پذیری تولیدکننده و مصرف‌کننده را کاهش می‌دهند

در نتیجه، برخلاف صنایع دیگر، امکان «ارزان‌سازی سریع» در این حوزه بسیار محدود است.

۵. چرخه عمر طولانی و هزینه سرمایه‌ای بالا

تجهیزات بیمارستانی کالاهای سرمایه‌ای با چرخه عمر طولانی هستند. خرید یک تخت بیمارستانی، دستگاه تصویربرداری یا تجهیزات اتاق عمل، تصمیمی چندساله است و معمولاً با بودجه‌های عمرانی یا سرمایه‌ای انجام می‌شود.

افزایش ناگهانی قیمت‌ها باعث می‌شود:

  • پروژه‌های نوسازی متوقف یا به تعویق بیفتند

  • بیمارستان‌ها به استفاده طولانی‌تر از تجهیزات فرسوده روی بیاورند

  • هزینه‌های تعمیر و نگهداری افزایش یابد

این موضوع، آسیب‌پذیری سیستم درمان را در بلندمدت افزایش می‌دهد.

۶. اثر دومینویی بر نیروی انسانی درمان

وقتی تجهیزات فرسوده یا ناکارآمد جایگزین نمی‌شوند، فشار به‌طور مستقیم به کادر درمان منتقل می‌شود. پرستاران، پزشکان و تکنسین‌ها مجبور می‌شوند با ابزارهای قدیمی یا پرریسک کار کنند که نتیجه آن:

  • افزایش خستگی شغلی

  • افزایش خطای انسانی

  • کاهش رضایت شغلی

  • و افت کیفیت مراقبت از بیمار

است. این اثر دومینویی معمولاً در تحلیل‌های اقتصادی نادیده گرفته می‌شود، اما در عمل بسیار پرهزینه است.

۷. وابستگی شدید به خدمات پس از فروش و قطعات یدکی

تجهیزات بیمارستانی بدون خدمات پس از فروش عملاً کارایی خود را از دست می‌دهند. نوسانات اقتصادی باعث می‌شود:

در نتیجه، حتی اگر خود تجهیز خریداری شده باشد، پایداری عملکرد آن در معرض خطر قرار می‌گیرد.

جمع‌بندی نسخه پایه

افزایش نرخ دلار یک پدیده صرفاً ارزی نیست؛ بلکه محرکی زنجیره‌ای است که از واردات قطعه آغاز می‌شود، از کارگاه‌های برون‌سپاری عبور می‌کند و در نهایت به تخت بیمارستان، اتاق عمل و بالین بیمار می‌رسد.

درک این زنجیره، پیش‌نیاز هر تحلیل جدی در حوزه تجهیزات بیمارستانی است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *